Elk jaar op 5 december staat de wereld heel even stil bij de miljoenen vrijwilligers die zich overal ter wereld nuttig maken. Ook FC Maasland Noordoost kan alleen maar draaien dankzij de inzet van vele vrijwilligers.

Vrijwilligers hebben een bijzondere kracht en overtuiging. Ze laten zich niet gemakkelijk van de wijs brengen, niet door wat tegenstand, bedenkingen, tegenslagen. Ze krabbelen altijd weer overeind: de bestuursvrijwilliger die er een erezaak van maakt om alles volgens de regels van de kunst te doen en de vereniging vooruit te helpen. De vrijwilliger die paraat staat om activiteiten op te zetten, de kantine te doen, de velden te onderhouden, de afgevaardigden, trainers, coördinatoren,…

Kortom vrijwilligers zijn content bij het opwekken van welbevinden bij anderen. Dat is een feit. Er is niemand die hen zegt dat ze moeten doen wat ze doen. Een levenskeuze als het ware.

Zou er zoiets bestaan als een vrijwilligersgen? Een bijzonder constructie in het DNA van wie we vrijwilligers noemen, die het goed doen in hen triggert, ondanks alles. Ik vermoed van wel. Er zijn mensen die vrijwilligerswerk met de paplepel toegediend krijgen; er zijn er die het op zichzelf ontdekken.

Het is absoluut hardnekkig, dat vrijwilligersgen, en dat is ook noodzakelijk in een wereld die killer, zakelijker, harder wordt. En je kan er anderen mee besmetten. Wie het gen ooit activeerde, kan en wil het nooit meer inactiveren.

Dat maakt jou, vrijwilliger sterk. Voor die voortdurend inzet, het geduld, de kracht om door te gaan, willen we je, elke dag – en zeker vandaag – danken. Je bent onmisbaar om van de wereld een schonere plek te maken.

Dank je wel. Leve het vrijwilligersgen!